Post by Luna on Jan 18, 2006 14:17:37 GMT 1
Dit verhaal is Titelloos.
Jenny keek op haar klok, 11 uur al. Ze zat beneden, een boek te lezen over heksen. Ze was er zelf een, ze deed aan rituelen enzo, en geloofde er in.
Dagboek. Bladzijde 1. Vrijdagdagavond.
Ik ben Jenny, vrienden noemen me Jen. *kuch* Met vrienden bedoel ik dan vrienden van internet..
Ik ga maar wat rituelen doen,het is weer volle maan. Ik houd er echt van.Me vrienden Mensen op school vinden het raar, en zeggen dat het grote fantasie is uit sprookjes. Ik heb er niks van gezegd dat ik het doe, echt niet. Ik zou gek zijn. Ze vinden me al raar, en dat alleen omdat ik niet als hen ben. Ze lachen me soms uit omdat ik anders ben, ik haat het. Een keer heb ik gereageerd: 'Dat jullie allemaal hetzelfde zijn is pas humor!' Nou, dat was het.. Vanaf die dag pestten ze me. Maar tegelijk doen ze net alsof ze me beste vrienden zijn.. Tuurlijk, ik was gelijk ook een stuud, en dat was handig, kon je zo lekker van overschrijven. Pff, ik haat hen. Nou, ik duik weer in de wereld van Wicca en heksen, verlaat even de tering wereld.
Ze pakte de kaarsen die ze vandaag stiekem had gekocht van d'r eigen geld uit haar kast. Met een aansteker stak ze ze aan. Ze zette de 4 zwarte kaarsen om zich heen. Ze ging helemaal op in concentratie...
Dagboek. Bladzijde 2. Zaterdagmorgen.
Het was goed gegaan, gisterenavond. Maar goed, ik was na de ritueel in slaap gevallen, op de grond. Toen me moeder kwam zag ze de kaarsen, en vroeg wat er in hemelsnaam was gebeurd. 'Eh, ik heb de kaarsen van een vriendin gekregen.. ik heb ze even aangehad.. En ben toen in slaap gevallen..' Me moeder trok een gezicht van: Yeah, right.. Maar liep toen gelukkig weg. Zo was ze nou eenmaal, ze was geen zorgmoeder. Ik mocht eigenlijk gewoon alles. Het enigste wat ze voor me deed was eten maken. En om de maand kreeg ik dan kleedgeld, kon ik zelf kleren gaan kopen. Nou, ik vind het best...
Jenny was net gestopt met schrijven, en draaide zich om. De kaarsen.. Ze liep er naar toe en zetten ze in de kast. Haar wicca-boek duwde ze gauw onder haar kussen. Zo, dat zal niemand vinden..
Ze liep naar beneden, en ploftte bij de eettafel op een stoel neer. Haar moeder en broer waren stil, haar vader.. Nou ja, die was er niet meer. Maar dan ook echt niet, hij was gestorven. Hartstilstand.
Jenny at haar boterham op. En ging weer terug naar boven, het was stil gebleven tijdens het eten. Ze ploftte neer op haar bed. Ze haalde het boek onder haar kussen vandaan, en ging erin lezen....
Ze keek weer op haar klok. Oh god, 5 uur. En ja hoor, haar moeder riep haar al.
Dagboek. Bladzijde 3. Zaterdagavond.
Wat een dag. Een stille dag. Er waren maar een paar woorden gewisseld tijdens het avondeten. Maar dan alleen vragen of je iets aan kon geven. Gelukkig heb ik mijn dagboek, en Wicca. Het is het enigste wat ik heb..
Het was 10 uur. Jenny had al gedoucht, ze besloot te gaan slapen. Ze was moe.
Ineens zag ze wat. Haar enigste vriendin.. die een paar steden verder woonde. Ze had haar ontmoet via het internet. Het was de enige die ze kon vertrouwen, en bovendien net als haar was. Er kwam een donkere gedaante aanlopen. 'Nee..'Zei het meisje. Toen was het stil, de gedaante liet haar los, zodat ze op de grond viel.
Langzaam opende ze haar ogen. Het was donker, té donker om iets te zien. En bovendien benauwd. Ze probeerde zich te bewegen, maar ze lag vast. Nee niet vast, in een kist! Jenny klopte op de bovenkant. 'Help!!!' Ze snakte even naar adem. Waar, wat, hoe? Ze probeerde met haar handen de kist open te schuiven, het lukte. Opluchting. Maar, waar was ze?
Ze was in een kamertje, op de deksel van de kist stond: Jenny.
Er brandden wat kaarsen, verder was het donker. Langzaam ging de enigste deur open. Er stond een gedaante. Jenny zei niets, keek alleen niet begrijpend. 'Je bent dus eindelijk wakker.'De gedaante, die een jongen bleek te zijn liep naar haar toe. 'Wat?' Zei Jenny, nog steeds niet begrijpend wat er was. De jongen grijnsde. 'Jij..' Zei ze terwijl ze weer naar adem snakte. 'Ja..Ik.' Grijnsde hij weer. 'Ik doe je niets ergs.. Ik wil gewoon..' Langzaam boog hij naar Jenny's nek. Jenny zei niets, ze was in een soort trans.. 'Nee..Jij gaat niet..dood. Dat was alleen die vriendin van je..' Jenny voelde steken in haar nek. Het deed zeer, hij beet haar. De jongen trok zich langzaam terug en grijnsde nogmaals, terwijl Jenny aan de wondjes voelde.'Nee Jenny, jij bent mijn vriendin.' Zei hij, en langzaam verdweent 'ie...
Jenny schoot overeind, en keek zoekend in het rond. Het was een droom geweest.. gewoon een droom..
Ze sprong uit haar bed en rende naar de spiegel. Ze moest het zeker weten. Ze deed haar pyjama wat weg...
Dagboek. Bladzijde 4. Maandagmorgen.
Me vriendin.. Nee! Ze was dood.. Overleden aan een hartstilstand net als me vader..Ik ben de enige die weet hoe het echt is gegaan, en het levende bewijs..
Jenny keek op haar klok, 11 uur al. Ze zat beneden, een boek te lezen over heksen. Ze was er zelf een, ze deed aan rituelen enzo, en geloofde er in.
Dagboek. Bladzijde 1. Vrijdagdagavond.
Ik ben Jenny, vrienden noemen me Jen. *kuch* Met vrienden bedoel ik dan vrienden van internet..
Ik ga maar wat rituelen doen,het is weer volle maan. Ik houd er echt van.
Ze pakte de kaarsen die ze vandaag stiekem had gekocht van d'r eigen geld uit haar kast. Met een aansteker stak ze ze aan. Ze zette de 4 zwarte kaarsen om zich heen. Ze ging helemaal op in concentratie...
Dagboek. Bladzijde 2. Zaterdagmorgen.
Het was goed gegaan, gisterenavond. Maar goed, ik was na de ritueel in slaap gevallen, op de grond. Toen me moeder kwam zag ze de kaarsen, en vroeg wat er in hemelsnaam was gebeurd. 'Eh, ik heb de kaarsen van een vriendin gekregen.. ik heb ze even aangehad.. En ben toen in slaap gevallen..' Me moeder trok een gezicht van: Yeah, right.. Maar liep toen gelukkig weg. Zo was ze nou eenmaal, ze was geen zorgmoeder. Ik mocht eigenlijk gewoon alles. Het enigste wat ze voor me deed was eten maken. En om de maand kreeg ik dan kleedgeld, kon ik zelf kleren gaan kopen. Nou, ik vind het best...
Jenny was net gestopt met schrijven, en draaide zich om. De kaarsen.. Ze liep er naar toe en zetten ze in de kast. Haar wicca-boek duwde ze gauw onder haar kussen. Zo, dat zal niemand vinden..
Ze liep naar beneden, en ploftte bij de eettafel op een stoel neer. Haar moeder en broer waren stil, haar vader.. Nou ja, die was er niet meer. Maar dan ook echt niet, hij was gestorven. Hartstilstand.
Jenny at haar boterham op. En ging weer terug naar boven, het was stil gebleven tijdens het eten. Ze ploftte neer op haar bed. Ze haalde het boek onder haar kussen vandaan, en ging erin lezen....
Ze keek weer op haar klok. Oh god, 5 uur. En ja hoor, haar moeder riep haar al.
Dagboek. Bladzijde 3. Zaterdagavond.
Wat een dag. Een stille dag. Er waren maar een paar woorden gewisseld tijdens het avondeten. Maar dan alleen vragen of je iets aan kon geven. Gelukkig heb ik mijn dagboek, en Wicca. Het is het enigste wat ik heb..
Het was 10 uur. Jenny had al gedoucht, ze besloot te gaan slapen. Ze was moe.
Ineens zag ze wat. Haar enigste vriendin.. die een paar steden verder woonde. Ze had haar ontmoet via het internet. Het was de enige die ze kon vertrouwen, en bovendien net als haar was. Er kwam een donkere gedaante aanlopen. 'Nee..'Zei het meisje. Toen was het stil, de gedaante liet haar los, zodat ze op de grond viel.
Langzaam opende ze haar ogen. Het was donker, té donker om iets te zien. En bovendien benauwd. Ze probeerde zich te bewegen, maar ze lag vast. Nee niet vast, in een kist! Jenny klopte op de bovenkant. 'Help!!!' Ze snakte even naar adem. Waar, wat, hoe? Ze probeerde met haar handen de kist open te schuiven, het lukte. Opluchting. Maar, waar was ze?
Ze was in een kamertje, op de deksel van de kist stond: Jenny.
Er brandden wat kaarsen, verder was het donker. Langzaam ging de enigste deur open. Er stond een gedaante. Jenny zei niets, keek alleen niet begrijpend. 'Je bent dus eindelijk wakker.'De gedaante, die een jongen bleek te zijn liep naar haar toe. 'Wat?' Zei Jenny, nog steeds niet begrijpend wat er was. De jongen grijnsde. 'Jij..' Zei ze terwijl ze weer naar adem snakte. 'Ja..Ik.' Grijnsde hij weer. 'Ik doe je niets ergs.. Ik wil gewoon..' Langzaam boog hij naar Jenny's nek. Jenny zei niets, ze was in een soort trans.. 'Nee..Jij gaat niet..dood. Dat was alleen die vriendin van je..' Jenny voelde steken in haar nek. Het deed zeer, hij beet haar. De jongen trok zich langzaam terug en grijnsde nogmaals, terwijl Jenny aan de wondjes voelde.'Nee Jenny, jij bent mijn vriendin.' Zei hij, en langzaam verdweent 'ie...
Jenny schoot overeind, en keek zoekend in het rond. Het was een droom geweest.. gewoon een droom..
Ze sprong uit haar bed en rende naar de spiegel. Ze moest het zeker weten. Ze deed haar pyjama wat weg...
Dagboek. Bladzijde 4. Maandagmorgen.
Me vriendin.. Nee! Ze was dood.. Overleden aan een hartstilstand net als me vader..Ik ben de enige die weet hoe het echt is gegaan, en het levende bewijs..
